Londen

De geschiedenis van het Hampton court Palace gaat terug tot 1086 wanneer het Hamtone heet. Rond de 13 de eeuw was het in bezit van hospitaalridders die er een soort van herenclub hield. Toen was het het nog een boederij. In 1338 kreeg het vele aanpassingen waardoor ook de hogere gasten konden worden ontvangen. 
Het zou echter tot de tijd van Hendrik VII Tudor duren eer het weer bewoonbaar was. Hij wilde er graag gaan wonen met zijn vrouw Elizabeth van York en hun gezin maar in het kraambed vond ze haar dood nadat ze er slechts 1 week woonden. Hendrik trok er weg verteerd door verdriet en verhuurde het aan  Sir Giles Daubeney, de Lord Chamberlain van Hendrik VII, die er graag verbleef.
In 1514 kwam het landgoed in handen van Karnaal Wolsey die er zijn residentie van maakte en werd het een paleis. Hij pakte niet alleen het huis aan en breide het enorm uit ook de grond rondom moest er aan geloven. Koning Hendrik VII ging regelmatig op bezoek omdat hij het er erg aangenaam vond en toch dicht genoeg bij Londen was. Hij wilde het graag hebben en wel als cadeau van Wolsey. Maar Wolsey had nog meer problemen  omdat hij geen goedkeuring bij de paus kon krijgen voor een ontbinding van het huwelijk tussen Hendrik en Catharina van Aragon. Wolsey wilde zijn gezicht redden en gaf Hampton Court daarom aan Hendrik. deze liet het nog groter maken en verbouwen naar smaak van diens tweede huwelijk met Anna Boleyn. Het zou echter Hendrik niet veel geluk brengen. Het huwelijk met Boleyn verliep dramatisch en zijn derder vrouw Jane Seymour gaf er dan wel het leven aan zoon Eduard ze overleed niet lang erna. Het ging daarna van erfgenaam naar erfgenaam. 
                             Het waren Koning Willem en Maria die de boel weer verder uitbreiden. Christopher Wren kreeg de opdracht maar Maria overleed en WIllem liet het maar voor zover het klaar was. Hij bleef er wel wonen tot aan zijn dood die ook al tragisch was. HIj viel van paard, brak een sleutelbeen en overleed aan de gevolgen van de val, hij werd trouwens van Hampton court palace daartoe wel vervoerd naar Kensington Palace. Ook vele andere erfgenamen vonden dit wel het aangenaamste paleis. Koningin Victoria maakte er een museum van. Die functie heeft het nog steeds.

Nu
Vandaag de dag is het een bezienswaardigheid. Met de trein vanaf Waterloo Station  kom je makkelijk bij het complex in ongeveer een kwartier. Ook bussen gaan er langs.Wie aankomt moet eerst door het poortgebouw waar aan weerzijden elk 5 witte beelden van dieren met een schild staan. En dit is nog maar een klein proefje van wat er binnen te zien is.
Het paleis is niet meer in bezit van de koninklijke famlie en wordt beheerd door het goede doel Historic Royal Palaces. Wel heeft het een groot gedeelte van de koninklijke kunst collectie om ten toon te stellen. 
In en om het kasteel kun je de sfeer proeven waarin de staatshoofden leefden in die tijd en hoe het personeel er woonde en hun werk deed. Zo is er bv de kantine te zien die koning Hendrik VII aan liet leggen voor zijn personeel zodat ze goed en snel konden eten om daarna weer vlot aan het werk te kunnen. 
Ook de tuinen zelf zijn het bezoeken waard. Zo is het Historisch koninklijke tennis court te zien, en een druivengaard. Het is ook het thuis van het Hampton Court Palace Festival en de tweejaarlijkse Hampton Court Palace Flower Show. Ook is er elke winter een schaatsbaan waarop de bezoekers kunnen schaatsen. Die schaatsen zijn te huur aan de baan.

Dit museum bezocht ik meermaals. Een keer in de zomer toen het weer goed was buiten en een keer toen het weer erg tegeviel. Meteen dan maar een eerste tip ga als het goed weer is buiten heen dat scheelt een hoop drukte. Ook wie niet van natuur of wetenschap houdt maar arichtectuur kan hier prima terrecht. Het heeft 2 ingangen een aan Cromwell road en een aan exhibitonroad. De entree is gratis, de garderobe niet en je mag een vrijwillige geldelijke bijdrage doen als je wilt bij de in en uit gangen. 
Wat echt prachtig om te zien is hoe oud je ook bent zijn de diverse dinosaurusgeraamten. De bibliotheek van het museum heeft veel boeken van oa Charles Darwin, let wel deze is alleen op afspraak te zien!  Zoals gezegd als je niet met natuur hebt kan je nog enorm gaan genieten van de versierde voorgevel dat een symbool is voor de huidige en vroegere diversiteit van de natuur. Ook de centrale hal is werkelijk prachtig in Victorinaanse stijl

Geschiedenis
Het museum is enorm en dat zal niet in de laatste plaats komen door de grond legger van het geheel de Duitse arts SIr Hans Sloane dit collecties verkocht aan de Britse overheid, voor een koopje. HIerbij zaten oa skeletten van mensen en dieren en gedroogde planten. Ze werden eerst in het voormalig British museum bewaard en zelfs een deel werd begin 19de eeuw  verkocht. Een deel ervan zou verrot zijn geweest en werd verbrandd door de verantwoordelijke afdelingen van de universiteit, dat had nog al wat argwaan tot gevolg. Wie iemand kende aldaar kreeg gewoon een baantje. Tot daar paleontoloog RIchard Owen was in 1856, hij werd als opzichter van de natuurhistorische afdelingen van het British Museum werd aangesteld. Over de door Owen doorgevoerde veranderingen werd geschreven dat zij de  verwachtingen van waar musea voor dienen overtrof. Hij vond dat er meer ruimte moest komen, een apart gebouw t liefst en onder zijn leiding kocht men het huidige terrein. En in 1883 was de gehele collectie over gebracht en open voor publiek. Pas in 1963 werd het een zelfstandig museum zonder universiteits banden. 

Indelingen en afdelingen
Het museum heeft een aantal afdelingen en een indeling die met kleuren werkt. Het Darwin centre, vernoemd naar Charles Darwin is de plek waar tientallen miljoenen specimens op sterk wate staan. HIer werken ook mensen die de tentoonstellingen maken en bedenken voor het museum. WIe een rondleiding bespreekt achter de schermen kan ook oa het ruim 8 en half meter lange Reuzeninktvies Archie zien. 
David Attenbborough kreeg er een studio om het wetenschappelijk onderwijs en natuurbehoud te promoten. In de tuin van het museum kan je even ontspannen. 
Waar je ok niet om heen kan; de big bang waarmee we zouden zijn ontstaan. Via een enorme roltrop ga je het helaal in om te beginnen bij de tentoonstellingen

Tentoonstellingruimten 
Het museum heeft 4 zones met kleuren waar je telkens in een ander stuk van de geschiedenis vd aarde terrecht komt.
In de rode zone komt het constant veranderen van onze planeet aan bod. HIer vindje oa de schatten van de aarde waaronder diverse steen en edelsten soorten, en hoe de aarde is ontstaan, maar ook vulkanen vind je er bv terug.
Groene Zone
HIer vind je een grote collectie vogels en fosisielen maar ook oa  mineralen,  en een lab terug waar kinderen zelf dingen uit kunnen zoeken
Blauwe Zone
Dit vind ik persoonlijk de meeste indrukwekkende met de dino skeletten maar ook vissen, amfibieen, de mens, alle zoogdieren op het land en in het water turug
Oranje Zone
Deze is eigenlijk klein en niet zo interresant met een heemtuin en het Darwin centre dat eingenlijk niet geheel voor publiek open isEducatie

De expostities veranderen steeds weer dus het blijft leuk om een verloren uurtje binnen te lopen en te kijken. Tip kijk op de site en plan waar je heen wilt! Want ook dit museum kun je niet in 1 dag doen. Ook vind je op de site waarneer National Geographic weer een presentatie heeft. Deze zijn erg druk en populair maar zeker de moeite waard
Wie in de herfstvakantie t.m kerstvakantie langs komt kan tegen betaling schaatsen op de grote ijsbaan tegen het nieuwe gedeelte aan. Erom heen vind je in de tuin stalletjes voor de inwendige mens

Cromwell Rd, South Kensington, London SW7 5BD, Verenigd Koninkrijk